6 Şubat’tan Bu Yana Hala Yakınlarını Arıyorlar: “Telefonun, Hayvanın Değil; Baban, Çocuğun, Torunun, Kızın Kayıp”

6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli gerçekleşen depremlerin üzerinden iki yıl geçti, ancak depremde kaybolan kişilerin yakınları hala onlardan haber alamadı. Depremde 53 bin 725 kişi hayatını kaybetti, ancak kayıpların akıbeti hakkında net bilgi bulunmayan birçok aile var. Hatay, en büyük yıkımı yaşayan şehirlerden biri olarak kayıtlara geçti.

İskenderun’da 24 yaşındaki mimar Mustafa Batuhan Güleç’in kaybolan annesi Sema Güleç, oğlunun enkazdan sonra kaybolduğunu, ancak sonrasında oğlu hakkında hiçbir bilgiye ulaşamadıklarını söyledi. Güleç, “Yaşıyor mu, mezarlıkta mı kayboldu?” diyerek, kaybolan yakınlarının akıbetini sorguladı. Güleç, devlet yetkililerinden bir an önce kayıplarının bulunmasını istedi.

Almanya’da yaşayan Nazlı Özçetin ve Pınar İnglet ise babaları İsmet Durur’un kaybolduğu günden bu yana onları bulmaya çalışıyorlar. Almanya’dan Sivas’a giderek, babalarının SIM kartını kullandığı ihbarına ulaşan aile, ancak sonuç alamadı. Fotoğrafları görmek istediklerini belirten Özçetin ve İnglet, kayıpların fotoğraflarına bakmak ve devletin bu konuda daha fazla çaba göstermesini talep ettiler.

Sema Güleç, tüm kayıp ailelerinin aynı çaresizliği yaşadığını ve en büyük isteklerinin kayıplarının, ya canlı ya da ölü olarak, bulunması olduğunu söyledi. Aileler, devlet yetkililerinden kayıpları bulmak için daha fazla çaba harcamalarını, kayıpların fotoğraflarına bakarak kimlik tespiti yapılmasını talep ediyorlar.

Ailelerin kayıplarını bulmak adına kurdukları “6 Şubat Deprem Kayıpları Platformu”, kaybolan yakınlarına dair haber almak için mücadelelerini sürdürüyor. Ancak belirsizlik ve çaresizlik, onları her geçen gün daha da derinden etkiliyor.

Kaynak: Haber Merkezi