Rahat olun Türkiye’de boykot kültürü yok!

Ülkemizde son yıllarda artan enflasyon ve hayat pahalılığı nedeniyle dışarıda yemek içmek bir hayli zorlaştı..

Enflasyona bir de lokanta ve kafelerin üzerine koyduğu fahiş miktarlar da eklenmeye başlayınca iş çığırından çıkmaya başladı..

Düşünün en ucuz semtlerde bile kafeteryalarda bir bardak çaya 30-40 lira, bir fincan kahveye ise 70-80 lira istenir oldu..

Fiyatların bu kadar artması, işletmelerin ortada fol yok yumurta yokken koydukları keyfi zamlar halkı canından bezdirince sosyal medyada, 21-22 Nisan tarihleri için boykot çağrıları yapıldı..

Boykot kararı alındı alınmasına da peki bu Türkiye’de ne kadar uygulandı?

Boykotun ilk günü arkadaşımla yakınımızda bulunan bir AVM’ye gittik..

Gördük ki kafeler, restoranlar yine hınca hınç dolu..

Vatandaşlara ve kafe çalışanlarına boykotu sorduk..

İşte vatandaşlardan aldığımız bazı yanıtlar:

– Biz zaten bu AVM’de çalışıyoruz, başka yerde yemek yeme şansımız yok mecburuz..

– Yahu sadece benim boykotumla mı bu ekonomi düzelecek?

– Boykot etsek neye yarar, sanki birkaç gün sonra yine zam yapmayacaklar mı?

– Boykottan haberimiz yoktu. Olsa da biz yine gelir yer içeriz..

– Yemeyelim de bütün gün aç mı gezelim?

– Hava soğuk mecburen gelip oturuyoruz..

Kafe çalışanları ise normal günlerin aksine biraz daha az müşteri geldiğini, kısmen de olsa boykotun hedefine ulaştığını vurguladı..

Yukarıda aldığımız cevaplardan da anlayacağınız gibi maalesef Türk insanında bir boykot kültürü yok..

Olsaydı ne ev sahipleri, ne marketçiler, ne de kafe-restoran işletmecileri bu kadar vurdumduymaz olmazdı..

KARTAL’DA KÖR TUTTUĞUNU ÖPÜYOR!

Okurlarımız bilirler, ofisimiz Kartal’da ve burada yaşıyoruz..

Bu ilçede görüyoruz ki eski usül esnaflık maalesef kalmamış..

İşte size bazı örnekler:

Bir kafede sadece 6 tane mercimek köftesi istedik. Adisyona 125 TL yazılınca gözlerimize inanamadık..

Yahu o paraya bir tepsi mercimek köftesi imal edilir, hiç mi vicdanınız yok ya da patronunuza bu kadar şirin görünmek zorunda mısınız?

Bir toplantıdan çıktıktan sonra bir kafeteryanın önünden geçiyorduk. O sırada Fenerbahçe’nin maçı vardı ve ilk yarının sonları gelmişti..

Bari ilk yarıyı izleyip çıkalım dedik..

Toplasanız sadece 18 dakika oturduk ve birer çay içtik..

Hesabı istediğimizde garsonun çaylara bir de maç ücreti eklediğini gördük..

Garsona neden böyle yaptığını sorunca “5 dakika da tamamını da izleseniz maç ücretini eklemek zorundayız, yoksa patron kızıyor” yanıtını aldık..

Peki bir daha ücretsiz de yemek verseniz oraya gelir miyiz?

Biz değil hiç kimse gelmez..

Sonra “efendim işletmeler zarar ediyor bir bir kapanıyor!”

Siz vatandaşı enayi yerine koyarsanız tabii ki bir daha oraya gelmez siz de zarar edersiniz..

Bir başka işletmede yaşanan olay;

Bir arkadaşımız dostuna minik bir doğum günü sürprizi yapmak istiyor..

Garsondan tekli bir pastaya mum yakıp getirmesinin mümkün olup olmadığını soruyor..

Garson “hallederiz” diyor ve kekin üzerine bir mum koyup getiriyor.

Arkadaşımız şaşkın “Ben sizden pasta istedim” diyor..

Garson hanımefendi “Bizde pasta yok”

İyi de hemen bitişiğinizde bir pastane var, tekli bir pasta alıp gelseniz, farkını da adisyona ekleseniz, hem yanınızdaki esnaf kazansa hem siz kazansanız olmaz mı?

Bir garip diyalog daha :

Kafeye 5-6 kişilik aile geliyor, içlerinden biri çocuk. Yandaki lokantanın tabelasında gördüğü için döner istediğini belirtiyor. Kafe çalışanı “Biz de döner yok” deyince aile kalkıp yandaki restorana geçiyor..

Şimdi siz o ailenin siparişlerini yerine getirseniz, yandaki restorandan da çocuk için bir tabak döner isteyip müşterinize verseniz, her ikiniz de kazansanız olmaz mı?

Aslında yazacak çok konu var da hadi yüz yüze baktığımız için burada hepsini dile dökmeyelim..

Döviz, akaryakıt fiyatları, asgari ücret yerinde sayarken fiyatlara kafanıza göre zam yapmak sizde..

Sigortasız, yabancı işçi çalıştırmak sizde, vergi kaçırmak sizde..

İşgaliye sizde, yolun ortasına üç beş masa daha atmak sizde..

Ama tüm faturayı vatandaş ödesin öyle mi?

Sonra boykot çağrısı yapınca kötü insan biz oluyoruz..